تأثیر زیرساخت‌های ورزشی و ویژگی‌های دموگرافی بر میزان مشارکت ورزشی شهروندان اهوازی با استفاده از مدل چند سطحی (HLM)

هدف این پژوهش، بررسی تأثیر زیرساخت‌های ورزشی و ویژگی‌های دموگرافی بر میزان مشارکت ورزشی شهروندان اهوازی با استفاده از مدل HLM است. ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻮع ﻛﺎرﺑﺮدی اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ روش ﻣﻴﺪاﻧﻲ اﺟﺮا ﺷﺪه اﺳﺖ. جامعه‌‌ی آماری اول کلیه‏ی سالن‌های ورزشی چند منظوره، استخرها و زمین‌های چمن که متعلق به اداره‌‌ی ورزش و جوانان شهر اهواز و سایر ادارات دولتی است ﻛﻪ ﺗﻌﺪاد آن 99 ﻣﻮرد ﺑﻮده و جامعه آماری دوم؛ تمامی افرادی که از این اماکن ورزشی استفاده می‌نمایند، که 66135 نفر برآورد شد. نمونه‌‌ی آماری دو جامعه با بهره‏گیری از جدول مورگان به ترتیب 86 اماکن و 384 نفر انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بود و در سه بخش ویژگی‌های دموگرافی افراد، معیارها و استاندارد‌های اماکن ورزشی و مشارکت ورزشی(87/0= α) تنظیم گردید. برای تحلیل داده‌ها و آزمون فرضیات از آمار توصیفی و آمار استنباطی مدل رگرسیونی با ضرایب تصادفی و مدل تحلیل واریانس یک‌طرفه با اثرات تصادفی در نرم افزار HLM6 استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین معیارهای هم‏جواری و مکان‌یابی، دسترسی، بهداشت و نگهداری و زیبایی‌شناختی مجموعه‌های ورزشی با مشارکت شهروندان رابطه معنی‏داری وجود دارد. همچنین با افزایش زیرساخت‌های ورزشی و افزایش سطح تحصیلات و درآمد افراد مشارکت آنان نیز بیش‌تر خواهد شد. مشخص گردید که جزء خطاهای سطح خرد و سطح کلان به ترتیب برابر 1.181 و 0.951 می باشد؛ به‌عبارتی یعنی تغییرات مشارکت ورزشی افراد در سطح یک بیش‌تر از سطح دو است.